Eerste reisverslag IBIZA

13-05-2014 //17:00

Dus daar zitten we dan, in het vliegtuig richting Ibiza. Na een heerlijk weekend van alleen maar feest en afscheid wordt het tijd voor het echte werk. Gewoon doen, is het motto van al mijn nieuwe avonturen.
Wat een drama, een vliegtuig halen. Het lijkt wel alsof ik gemaakt ben om deze situaties net op het nippertje te halen. Zou dus eigenlijk met mn 2 afghaanse vriendjes naar de airport gaan, maar ben uiteindelijk toch alleen in de bus beland. Dat krijg je, met ‘skere’ vrienden die een telefoon hebben die niet werkt en 0 euro opzak.
Vervelend als je op zo’n manier afscheid moet nemen. Het scheelt natuurlijk dat ik al een heel weekend met deze mensen een soort van afscheid heb gevierd.
En het scheelt natuurlijk al helemaal dat ik een gelukkig mens ben. Aan de andere kant ook wel weer erg typisch dat zoiets gebeurt. Zoiets kan natuurlijk alleen maar ons overkomen. Lekker chaotisch, zooitje ongeregeld. Geweldig ahum.
Nee laten we redelijk blijven, ik zit namelijk wel in een vliegtuig naar een toplocatie waar ik 1,5 maand mag verblijven. Het vliegtuig waar ik in zit is ontzettend warm en ik wordt een beetje paranoide van het kind dat telkens haar tafelklepje histerisch in en uit klapt tegen mijn stoel. Ik heb al een aantal vuile blikken geworden naar dit kind. Kan ze wel een kind zijn enzo, like I care. Gewoon normaal doen. No just kidding.
Wat is het toch heerlijk om in een vliegtuig te zitten terwijl je door wolken heen vliegt. Een van de aller mooiste inspirerende dingen die er zijn in mijn mening, wolken. Kleine opgestapelde kussentjes die in mijn ogen symbool staan voor een soort van vrijheid. Uren kan ik erin wegdromen. Nou voor deze vlucht 2 uurtjes dan.
Ik heb echt geen idee wat ik moet verwachten als ik dalijk aankom in Ibiza. Misschien hebben ze mij wel gewoon voor de gek gehouden en sta ik daar. Misschien wordt ik wel verkracht en vermoord……………. Haha. Hell no ik djoek ze gewoon. Ik heb eigenlijk geen verwachtingen, alleen hopelijk een douche waar ik meteen onder kan gaan staan en een bed waar ik direct daarna kan inploffen.
Het kind van de zetel achter me heeft intussen een nieuwe hobby gevonden. Schoppen. Ook erg fijn natuurlijk. Rugmassage kan ik wel gebruiken.
Dit is mijn eerste verslag en ik heb op dit moment niet heel veel meer te vertellen, en ik zou het zonde vinden van mijn uitzicht waar ik nu nog van kan profiteren dat ik dat heb moeten missen omdat ik te druk was met naar mijn laptop scherm kijken.
Duss….. Ik hou jullie op de hoogte, ook al zit ik weet ik veel hoeveel km hoger dan jullie.

Hasta la vista hakuna matata.

P.