Ultimate happiness

Alweer wat verder en dieper in the pukkie journey. Ik woon nu op camping LaPlaya – Chirincana en ik leef echt in een droomwereld. Het is zo geweldig hier en het is nog maar net begonnen. Ik heb in een paar dagen tijd onwijs veel vooral leuke mensen mogen ontmoeten. Ik ben echt in de Hippie Capital of the world and I fucking love it. Ik kan het bijna niet eens verwoorden hoe vrij en geweldig ik me hier voel. Alleen maar rastafari’s die de hele dag jammen, salsadansen en leuke dingen doen. Ik ben hier naar een raggeafestival geweest en het was ge-wel-dig. Heel de avond staan dansen en wat Nederlandse meisjes ontmoet die ook op de camping staan. Maar ik ken nu ongeveer iedereen op de camping wel en het is 1 grote family. De mentaliteit is hier zo anders en ik voel me ook zo vrij ook omdat ik alleen ben en kan doen wat ik wil het is echt geweldig. Ik heb gister mijn eerste salsa les gehad van de opperhippie aka pirate aka rastafari die ervan overtuigd is dat ik zijn ware ben (haha ;P).
Hoe zou jij het vinden, als je ergens zou zijn waar iedereen gelukkig is, niemand stress heeft en niemand zorgen heeft. En dat zonder een hoop geld en in woonruimtes dat we een tent noemen. Ik ben nu echt op avontuur en ik voel me ook een ware avonturier. Ik doe dingen waarvan ik nooit had gedacht dat ik ze zou durven. Ik heb hier bijvoorbeeld geleerd te hitchhiken, oftewel liften. En hier dacht ik eerst dus over dat het zo gevaarlijk was en dat je dat nooit zou moeten doen ik je eentje maar het is zo leuk en zo anders allemaal. Hitchhiking is de shit ik doe het hier bijna iedere dag.

Oh ik voel me zo geweldig gelukkig hier het is overweldigend. Iedere avond zoveel sfeer, zoveel liefde en zoveel gelukkige mensen om me heen. Iedere avond gezelligheid, iedere avond feest en dat zonder ‘opstap’ te gaan. Iedereen is zo puur en eerlijk. Het maakt hier niets uit of je nou op een barbiepop lijkt of een perfect lichaam of gezicht hebt, het maakt hier uit dat je jezelf bent. Geen ruimte voor onzekerheid of schein. Geen ruimte voor oppervlakkigheid of schaamte. Je bent een mens, geen product, geen pop. Het is zo’n andere wereld van de andere kant van het eiland waar het dus precies het tegenovergestelde is. Hoe mooier, oftewel hoe onzekerder, hoe beter. En hier, hoe puurder, hoe eerlijker, hoe meer je jezelf bent, dan wordt je geaccepteerd hier. Ik heb hier op de camping in 7 dagen tijd, meer geleerd als in jaren in Nederland. En wat geld betreft, ik heb nog geen 1 x mensen het woord ‘geld’ of ‘money’ horen gebruiken. Er worden hier een soort van forten gebouwd om tenten heen, van gevonden voorwerpen of dingen die hotels niet meer gebruiken. Je leert hier dat je zoveel meer kan zonder geld dan je denkt, en dat geld je alleen maar stresst terwijl je het eigenlijk niet eens zo heel erg nodig hebt. Sharing is caring. Iedereen hier is een grote familie vol liefde, muziek, creativiteit en geluk. Alles wat ik leuk vind is hier. Hoe kan ik ooit nog terug naar de realiteit? Wat is realiteit? Voor mij is dit nu realiteit. En je kunt realiteit maken, precies hoe jij het zelf wilt. Jij bepaalt hoe je je leven leeft, niet jou omgeving, geen geld, geen andere mensen en zelfs niet jou ouders bepalen hoe jij leeft. Je kunt doen wat je zelf wil, wanneer je het wil. Er is altijd een weg en de weg naar geluk is veel gemakkelijker en vooral leuker dan de meeste mensen denken. En ook wat ik zelf dacht. Alles is mogelijk, waar een wil is is een weg, en waar een wil is dat zijn creativeit gebruikt, komen nog veel meer wegen vrij.
Ik heb mezelf ook nog niet helemaal laten zien en ik moet eerlijk bekennen dat ik nog steeds een klein beetje de kat uit de boom kijk, omdat ik waarschijnlijk nog teveel mee in mijn hoofd zit dat mensen iets van me verwachten, maar dat is ook precies is wat ik hier ga loslaten.
Ik zei van de week tegen een van me vrienden hier ‘No I can’t, I have to work’ waarop hij zei; ‘Yes you can, you have a choice, and you choose to go to work. And you should never say that you ‘have to’, because you don’t ‘have to’. It’s all a choice.’ So fucking right. Dus ik heb een paar opdrachten van ‘m gekregen van bepaalde dingen die ik uit mijn vocabulaire lijst moet halen. Ik ben eraan aan het werk ;)
Ik heb nog steeds dezelfde kijk op het leven, maar ik heb geleerd een betere richting op te kijken. Ik heb geleerd dat je niet perse een richting op hoeft te kijken, maar dat je zicht kunt hebben op alle richtingen tegelijk. En dat je misschien niet eens een richting op hoeft te kijken. Je hoeft niet perse een plan te hebben, doe onverwachte dingen, zeg zoveel mogelijk JA tegen alles wat je tegenkomt. Ik liep laatst over straat met mijn gitaar, en ik kwam een jongen tegen die heel gebrekkig Engels sprak maar hij wilde heel graag gitaar spelen en hij zei om 16.00 op het strand want hij was aan het werk. Ik zei maar gewoon ‘Si’ en daarna ging ik erover nadenken. Waarom zou ik ook niet gaan? Muziek maken is een van de leukste dingen in het leven, waarom zouden we het niet delen. Alleen maar omdat we egoistisch zijn en andere mensen minachten en denken dat iedereen een verkrachter is of slechte bedoelingen heeft. Misschien wordt het wel de mooiste dag van je leven. Waarom denken we altijd zoveel negatief, terwijl er VEEL MEER positief is aan en in het leven? Ik heb ook bepaalde mensen en omgevingen waar ik me niet mezelf bij voel, waardoor je meer naar het negatieve wordt getrokken. Nooit meer laat ik me daardoor mee slepen jezus. Alleen zijn laat je ook precies zien wat je werkelijk gelukkig maakt and I love it.
Ik ben dus gegaan (1600 strand) en hij heeft me een hoop geleerd. Ik heb hem daarna nooit meer gezien, heb geen idee meer hoe die heet.
En zo maak ik iedere dag weer andere super leuke leerzame geweldige avontuurtjes mee. Ik heb mezelf open gesteld voor geluk, in plaats van mezelf proberen er heel de tijd voor te beschermen. En ik moet mijn impulsiviteit als een van mijn goede karaktereigenschappen zien, in plaats van te denken dat het niet goed is of het de ‘structuur’ van het leven in de war brengt. Impulsief is wat me hiertoe heeft geleid dus ik zie het als mijn beste eigenschap op dit moment.
Ik kan iedere keer dat ik weg ben van Chirincana niet wachten om weer terug te zijn. Is dat dan dus hoe het werkelijk voelt om thuis te zijn? Echt de eerste keer in mijn leven dat ik niet kan wachten om ‘thuis’ te komen, en dat terwijl ik in een tent slaap. De mentaliteit hier heeft me in zijn greep, en al was ik al van plan om mijn leven te leven zoals ik wil, nu ben ik ook vastberaden om het te doen.
En natuurlijk zijn er mensen die het niet eens zijn met mijn visie, of het afraden wat ik allemaal doe in mijn leven. Maar ik kan jullie vertellen, dat deze mensen nooit zullen ervaren wat vrijheid nou werkelijk is. En ik wens ze heel veel sterkte daarmee.
Er is geen eindbestemming, de reis zelf is de eindbestemming. You better make it the best fucking journey ever,

The Pukkie Journey.

Over en uit.


A D I O S .