Positive vibes

23-5-2014
Yesss, de puk is back. Dus in de paar dagen dat ik niet geschreven heb, is er een hoop gebeurd. Ik ben weg bij mijn suckey job en heb me eindelijk een beetje weten te aarden op dit eiland. Ik weet heel goed wat ik wel, en niet wil denk ik voor nu.
Dus ik heb een paar nachten mogen verblijven met mijn moeder die een paar daagjes langskwam, op de hippie camping in de eerder genoemde tipitent waar ik zo naar uitkeek. Het was een geweldige camping en een geweldige tent heerlijk ingericht. Overal hippie’s die aan het jammen waren, ik voelde me daar wel op mijn plek ja. Helaas voor mijn skeerheid kost het nog aardig wat om in de tipi te verblijven voor een hele maand… Dus ja, ik slaap nog steeds met de Duitsers. Maar ik doe nu gewoon mijn eigen ding, en ben ondertussen ook nog aan het zoeken naar een andere verblijfplek.
En niet te vergeten, ik was afgelopen dinsdag 20 mei jarig! Hiephiephoera. Ik heb het niet gevierd of iets, ik zat op dat moment nog niet echt lekker in me vel… Ik vond het niet fijn om jarig te zijn in zo’n depri dopie stemming, maar kan het niet veranderen he ;).
’s Avonds op de dag van mijn verjaardag kwamen mijn geliefde neefje en nichtje aan op Ibiza, waar ik natuurlijk heel blij mee was. Lekker wat gegeten en gaan slapen.

26-5-2014
Zoals je hierboven kan lezen, lukt het me niet echt om een goed verhaal te schrijven op dat moment ;p, ik ga vandaag weer een beetje beter mijn best proberen te doen.
Ik heb al dagen een nieuw verhaal proberen te scrhijven, maar ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Blijkbaar ben ik veel beter met woorden als het slecht gaat, en als het goed gaat heb ik daar geen zin en tijd voor denk ik. Ik ben dan misschien drukker bezig met leven dan met denken. Het is zo raar hoe ik in 2 weken tijd van een heel verdrietig eenzaam vrouwtje naar een vrij gelukkig mens ben gegaan. Ik vraag mezelf heel de tijd af waar het dan aan ligt, hoe kan dat? Ik denk voornamelijk omdat ik ontslag heb genomen bij dat k^twerk en dat ik mijn eigen weg ben gegaan. Ik heb mijn vrijheid nodig, en irriteer me dood aan mensen die mij een beetje gaan vertellen hoe ik mijn leven moet leven. Ik heb mijn vrijheid wel weer terug gevonden en dat kan ook hier natuurlijk op Ibiza. Ik heb wat nieuwe dingetjes en mooie plekjes mogen ontdekken, en nieuwe mensen leren kennen en de oude mensen weer wat beter leren kennen.
Het hostel waar ik nog steeds verblijf met alle mensen van mijn oude adres is ineens super gezellig met mijn huisgenootjes en ik vind de Duitsers ineens geweldig. Ik ben nu al 2 avonden met mijn huisgenootjes opstap geweest en ik heb het super leuk gehad. Dus waar ligt het dan aan.. Ik wil/moet gewoon mezelf zijn, en als ik hierin wordt gelimiteerd dan wordt ik gek denk ik. Ik ben er nog steeds niet helemaal over uit waar het nou aan ligt, maar ik ben nu in ieder geval eindelijk aan het genieten.

Volgende week ga ik verhuizen naar een ander appartement met allemaal nieuwe mensen die ik nog niet ken. Weer super spannend maar ik heb er ook wel echt super veel zin in. Ga stiekem mijn huisgenootjes van nu wel missen. Ze vinden mij allemaal tha bombdiggety en dwingen me iedere avond om mee op stap te gaan.
Ik kan jullie wel al mijn wilde stapavonden gaan uitleggen in details, maar ik ben alle details alweer kwijt dus dat zal ik jullie maar besparen.

Mijn heimwee begint gelukkig ook weer weg te glijden, wat een k^tgevoel is dat zeg. Ik heb weer zoveel nieuwe mensen ontmoet en zoveel gedachtegangen gehoord waar ik heel veel aan heb gehad. Veel jonge reizigers die hetzelfde denken als mij, en sommige die alweer wat verder zijn. Heimwee hoort erbij hebben ze me verteld, maar als je terugkomt bij je huidige woonplaats zal je merken dat daar nooit iets zal veranderen. Ik ben uiteindelijk wel heel erg blij dat ik toch hier ben, want het is super cliche, maar je leert jezelf wel echt kennen. Sommige mensen zullen je nooit begrijpen of een stempel op je hoofd drukken, maar dat boeit niet zolang je jezelf maar begrijpt. Al lijkt dit af en toe enorm lastig, als we onze hartjes volgen komt het allemaal vanzelf wel goed <3

Woensdag begin ik met werken op de hippiemarkt, en ik heb er suuuuper veel zin in! Weer nieuwe mensen, nieuwe omgeving, nieuwe uitdaging. Ik ben nog steeds op zoek naar een goedkoop gitaartje maar ik kan um nergens vinden. 2 weken al geen gitaar gespeeld :’(. Als ik dat heb opgelost, heb ik helemaal niks meer om over te klagen.

Je kunt kiezen voor het rechte vlakke pad, zodat je zeker weet hoe en waar je uitkomt, of je kunt kiezen om door het onbekende kronkelende pad te gaan, waar je niet weet wat je tegenkomt of het nou goed of slecht is, maar het is in ieder geval avontuurlijker en je zult er zeker sterker en wijzer van worden.
Zo zie je maar weer, risico nemen is blijkbaar essentieel in mijn leven.

Adios

The Puk.